 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Прыйшла к табе з далёкае дарогі.
Вачэй маіх зьнямогу не лаві.
Знасіліся сандалікі. I ногі
Параніліся моцна, да крыві!
Чытаеш боль ці песьню на абліччы,
Баішся дакрануцца да рукі.
Віхор пашкуматаў мой лёгкі сітчык,
Але прыліплі к целу васількі.
Ды даражэй за розныя прапажы
Сустрэты мной адзін сівы Баян.
Ня чуў даўно такой гаворкі, кажаш?
Няўжо і я – апошняй з магікан!
Гаворыш, сам сьцярпеў разрыў і мукі?
Дык што ж застыў, далёкі Божа мой:
Вось сьціхлыя, патрэсканыя рукі, –
Ліні на іх гаючаю вадой!
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
